Ik schreef een column over het onvolwassen publieke debat in
Alphen en leerde twee dingen. Ten eerste dat het trauma van de
Ridderhofshootout de ontwikkeling van Alphen van dorp naar stad geen goed heeft
gedaan en dat de reactie van mensen op hun omgeving daardoor in overdreven
staat is geraakt. Mijn gedachte dat Alphen een intellectuele elite mist werddoor
de Alphense opiniemakers royaal bevestigd. Ik leerde dat dat een normale fase
is in de ontwikkeling van een kunstmatig gegroeide samenleving, waarvoor dank.
F-side
Het is opvallend dat de “opiniemakers” in Alphen zich vaak
gedragen als een horde voebalhooligans, waarbij de wedstrijd van ondergeschikt
belang is aan het relschoppen erom heen. Het boegbeeld van die Alphense F-side zoekt
een scherp debat. Dat doet hij, over het algemeen, goed. U zult mij niet horen
klagen over zijn mening over de borsten
van raadslid Prins, het regentengedrag van Ruud Gebel of zijn liefdesverklaring
aan mevrouw Oppatja. Als je niet tegen de hitte kunt, moet je uit de keuken
blijven en dat geldt zeker voor politici.
Ridderlijk
Hij voert het debat met open vizier. Hij is onthutsend
eerlijk in zijn stellingen en observaties. Hij heeft maar twee problemen: Hij
doseert niet en maakt het debat zo persoonlijk dat het onmogelijk is voor zijn
tegenspelers om op zijn stelling te reageren. Daarmee plaatst hij zichzelf buiten
de discussie. Dat is jammer, want de waardevolle dingen die hij zegt worden dan
ook niet opgemerkt. Gelijk hebben en gelijk krijgen zijn twee dingen.
Wantrouwen
Er is een diepgeworteld wantrouwen tussen de Alphense
politici en deze opiniemakers. Waar in een normale samenleving u beiden het
toneel betreedt voor een vermakelijke voorstelling richting de burgers voert u
in Alphen uw eigen nummertjes op uw eigen podium voor uw eigen publiek op. U
drinkt na de voorstelling niet samen een ranja, maar blijft elkaar de hersens
inslaan, lang nadat de lichten uit en de camera’s weg zijn.
Politici
De lokale politici maken het u niet eenvoudiger. Het is te
makkelijk om te zeggen dat je de volksvertegenwoordigers krijgt die je
verdient, maar er zijn behoorlijke parallellen tussen het onbesuisde gedrag van
de opiniemakers en de leden van de gemeenteraad. Het is een samenraapsel van kroegtijgers
die de boerenkiel nog niet hebben afgeworpen, betrokken dorpsbewoners en ambitieuze
wereldburgers. In een gemeente met een omzet van bijna 70 miljoen en 600
werknemers heeft u misschien evenveel behoefte aan stevige vertegenwoordigers
als aan genuanceerde opiniemakers.
Raaskallende raadsleden
Ik lees in een column van een raadslid dat ook hij tegen het
cultuurhuis is, zonder argumenten. Hij vind het wel leuk om het geld te
besteden aan de aanleg van een tunnel. Dit ook zonder argumenten en vooral
zonder realiteitszin. Als politici zich op deze wijze in het debat werpen
roepen ze uw reactie over zich af.
Inhoudsloze debatten
Ik lees verslagen van raadsvergaderingen, waaruit blijkt dat
in de raad slechts schaars argumenten worden gewisseld. Wie de debatten over de
Maximabrug en de Lage Zijde naleest ziet dat er raadsleden ter linker, rechter
en onbenoemde zijde zijn die zich gedragen alsof ze in de kroeg of sociëteit een
halfbakken mening poneren en daarmee verstandige opmerkingen elimineren.
Epiloog
Dit is mijn laatste bijdrage aan het debat over de rol van
opiniemakers in Alphen. Het is inderdaad (nog) niet mijn debat. Over twee jaar
zit u, dankzij een gemeentelijke fusie, wèl met mij opgescheept. Dan ga ik het
mij eindelijk permitteren om een inhoudelijke mening te hebben over alles wat onze
samenleving scheidt en bindt. Maak uw bestuurderende en opiniemakende borsten
maar nat.